De krant Gazet van Antwerpen ging op bezoek bij enkele bakkers en vroeg hen naar de gevolgen van de energiecrisis. Ze kwamen bij Bakkerij Bossuyt en Bakkerij Beulens terecht. Doordat die eerste een vast energiecontract had tot 1 december werd hij niet oz getroffen. Toch zag hij zijn factuur ondertussen verdrievoudigen. Bij Johan Beulens sloeg de energieprijs en de gestegen grondstoffen en loonkosten een bres in zijn jaarresultaatrekening.
Vooral bakkerij Beulens werd zwaar getroffen door de fenomenaal gestegen energieprijzen. Maar ook de grondstofprijzen (30% hoger) en de loonkosten drukken op het bedrijfsresultaat. “Voor ons gaat het dit jaar om een totaal extra financieel gat van 100.000 euro.Dit kan niet gerecupereerd worden,” vertelde Johan Buelens. “Wat mij het meeste zorgen baart is de hulpeloosheid. De energieleveranciers sturen hun rekeningen en wij moeten die betalen. We kunnen er niets aan doen. En de politici, eerlijk gezegd, doen niet veel om ons te helpen. Ik ben zelf naar premier Alexander De Croo gegaan om hem te informeren over de problemen in onze sector. “Met deze cijfers zal uw sector geen twee jaar overleven,” zei hij. Maar echte steunmaatregelen zijn er op federaal vlak niet gekomen. “
Welke steun kregen we dan wel?
“We kunnen onze werknemers tijdelijk werkloos maken”, zegt Johan Buelens. “Maar deze mensen verliezen dan ook een groot deel van hun inkomen. Bovendien is het niet zo dat we geen werk voor hen hebben. Onze kosten zijn te hoog. Dat is het probleem! De Vlaamse overheid betaalt dan wel weer iets, maar dat is veel te weinig. Een deel van onze extra energiekosten wordt vergoed, maar die steun is beperkt. Als onze energiekosten bijvoorbeeld stijgen van 200 naar 400 euro, betaalt de Vlaamse overheid 25% van dat verschil, van die die 200 euro die we dus extra moeten betalen. Dat is niet veel. We voelen ons in de steek gelaten door de politici. Ik ben ervan overtuigd dat veel bakkers in de nabije toekomst zullen stoppen met hun bedrijf.”
Ook Johan Buelens dacht na over stoppen. “Ik wilde mijn spaargeld niet uitgeven aan de elektriciteitsrekening,” zegt hij. “Maar uiteindelijk besloot ik toch om verder werken. Ik vind het te leuk. Als klanten terugkomen en me vertellen dat het brood of de patisserie erg lekker was, geeft me dat de kracht om door te gaan. En om elke dag unieke dingen te creëren. Uiteindelijk doe ik dit werk omdat ik het fijn vind. En de energieprijzen zullen ooit weer dalen, toch?
Geef als eerste een reactie